Het buitengewone verhaal van Marco, de man die in Batavialand hout omtovert tot boten
Op de Batavialand-scheepswerf wordt druk gebouwd aan Het Waterschip. Hiermee komt een stukje geschiedenis weer tot leven, maar het is vooral een sociaal project voor mensen die even zin hebben in iets anders, of een duwtje in de rug kunnen gebruiken. Timmerman en leermeester Marco vertelt over werken bij Batavialand.
Eerst leerling, nu leermeester
“Op school kon ik mijn hoofd er niet bijhouden, ik was liever met mijn handen bezig. In 1994 ben ik hier begonnen, als leerling in een werkgelegenheidsproject. Ik kreeg twee jaar de tijd om het vak te leren en moest dan eigenlijk mijn vleugels spreiden, maar ik ben hier nooit vertrokken. Vandaag ben ik zelf leermeester, en heb ik mijn eigen leerlingen. Dat zijn vrijwilligers, stagiairs, maar ook vaak mensen die hier via de sociale dienst terechtkomen.”
Bouwen aan mensen
“Samen creëren en successen behalen, dat vind ik het allerleukste aan de job. Het is heerlijk om te zien hoe leerlingen stralen van fierheid, en hoe ze aan zelfvertrouwen winnen. Ze maken deel uit van een team en bouwen weer een arbeidsritme op. Ze maken iets, en groeien ervan. In Batavialand bouwen we aan schepen, maar vooral aan mensen. ”
Het Waterschip
“We bevinden ons hier onder zeeniveau. Boeren komen daarom af en toe eens een schip tegen op hun land. Tot nu toe zijn er al meer dan 400 gevonden, waarvan 40 waterschepen. Door al die vondsten konden we het model goed in kaart brengen. En vandaag bouwen we er hier zo eentje. Een waterschip is een vissersboot met een bun, een ruimte gevuld met water om vissen levend te bewaren na de vangst.”
Oud en nieuw
“Het ambacht, dingen maken op manieren die vroeger ook al werkten, daar word ik gelukkig van. Maar we leiden hier natuurlijk mensen op om met moderne tools te werken. Ze moeten wel weten hoe een elektrische schaaf of kettingzaag werkt. We gebruiken nu de zware machines voor de basis en werken zoveel mogelijk af met de hand.”
“Dingen maken op manieren die vroeger ook al werkten, daar word ik gelukkig van.”
Dat doe je maar een keer
“Ik was aan het werk aan de Zeven Provinciën, een van de beroemdste oorlogsschepen uit de Nederlandse Gouden Eeuw. Ik moest een meterslang stuk hout zagen, maar halverwege de plank zag ik dat ik fout bezig was. Ik had die gigantische plank dus om zeep geholpen. Met knikkende knieën ben ik dan naar de bouwmeester gegaan. Ik verwachtte het ergste, maar kreeg een ‘ach, dat doe je maar één keer’ in de plaats. Een uurtje later vroeg hij me of ik leermeester wou worden. Iedereen maakt fouten, en we moeten stoppen met daar zo bang van te zijn. Wie niets fout doet, leert ook niets. Dat wil ik ook aan mijn leerlingen meegeven. Soms gaat er eens iets mis, maar da’s oké. Het maakt je een mens.”
Leren anticiperen
“Als je kettingzaag tijdens een klus scheeftrekt, heeft dat meestal een reden. Vaak zijn de tanden van je ketting niet goed geslepen, of zitten er bramen op je blad die ervoor zorgen dat het scheef is afgesleten. Dat zijn dingen die gewoon gebeuren, maar je kan er wel op leren anticiperen. Stop even met werken, haal je kettingzaag uit het hout, zoek de oorzaak van het probleem en probeer het op te lossen. Merk je dus tijdens het zagen dat het fout loopt, dan is het niet altijd te laat.”
