Gelderland maakt werk van eiwit van eigen bodem

Lupine, veldbonen en Nederquinoa leveren veel eiwit en passen in het streven meer plantaardig en minder dierlijk eiwit te eten. De gewassen kunnen prima in Nederland verbouwd worden, dat maakt ons minder afhankelijk van soja uit het buitenland. En de vlinderbloemige planten kunnen stikstof omzetten in voedingsstoffen voor zichzelf. Daarom doet de provincie Gelderland mee in de Green Deal Eiwitrijke Gewassen.

In de deal spreken het Rijk en ruim vijftig andere partijen met elkaar af de teelt, verwerking en consumptie van Nederlandse eiwitgewassen te bevorderen. De Green Deal komt voort uit de Nationale Eiwitstrategie. Die zet in op de teelt van eiwitrijke gewassen voor menselijke consumptie, het ontwikkelen van alternatieve eiwitten voor mensen en dieren, meer gebruikmaken van insecten, het gebruik van reststromen en een verschuiving van de balans tussen dierlijke en plantaardige eiwitconsumptie.

 Innovatie

‘Wij vinden innovatie in de teelt en verwerking van eiwitrijke grondstoffen van eigen bodem belangrijk’, zegt Helga Witjes, gedeputeerde Economie en Innovatie. ‘We moeten immers efficiënter omgaan met onze grondstoffen. De eiwittransitie draagt bij aan een duurzamer voedselsysteem en minder uitstoot van CO2. Vlinderbloemigen binden stikstof en dragen dus bij aan het verminderen van de stikstofproblematiek. En’, voegt Witjes eraan toe: ‘Voor agrariërs kan het verbouwen van lupine, veldbonen of Nederquinoa een aantrekkelijke manier zijn om hun brood mee te verdienen.’

 Platform

De Green Deal Eiwitrijke Gewassen maakt gebruik van de kennis in The Protein Cluster. Dit initiatief van de provincies Gelderland en Overijssel, Foodvalley NL en Oost NL is wereldwijd het eerste platform voor leveranciers van ingrediënten en voedselproducenten.

De Green Deal past bij belangrijke ambities uit de Omgevingsvisie en het provinciale Coalitieakkoord en heeft een looptijd van 3 jaar. Het convenant wordt 14 juli ondertekend op de Floriade.